AF268: 79r

āsitāne‑i devlet‑baḫşlarına irsāl ėtdüklerinden ṣoñra menāzil qaṭʿ ėdüb gelüb Edirnede sarāy‑i ʿatīqde pādişāh // ḥażretlerine mülāqāt ėdüb ḥayli [!] muṣāḥebet eylediler zīrā Sulṭān Meḥemmed ʿālim ü kāmil pādişāh idi ʿulemāya muḥibb olub // her qanda bi ʿālim ü fāżıl istimāʿ buyursalar elbetde getürdüb şeref‑i muṣāḥebetleriyle müşerref buyururlardı // pes ḥekīmden ol ṭabaqa ḥaẓẓ eylediler ʿilm ü ḥiẕāqatına küllī taḥsīn ėdüb bir nice rūzgār ḫidmet‑i şerīfinden görmeyüb // bir ān muṣāḥebet‑i ʿilmīyeden ḥālī [!] olmazlardı ittifāq Sulṭān Meḥemmed nehr‑i Tunca kenārında bir muḥtaṣarca [!] köşki var idi ki // merḥūm Sulṭān Murād Ḫān ġāzī binā ėtdürmiş idi gāhīce ṣu hevāsına baʿżı muḫtaṣār‑ile [?] müşerref olurlardı // bir gün pādişāh Beşīr Celebiʾi ẕikr olunan ṣu kenārında olan köşkevarduqda daʿvet ėdüb murād‑i şerīfleri ḥekīmüñ // muṣāḥebeti ile müşerref olmaq idi o gün faṣl‑i Temūz olmaġla hevā qatı ıssı idi ve ḥekīm‑i mezbūr ol vaqt // iki qat kürkler giymiş idi ve ġāyet ile naḥīf mizāc idi ki qatʿen ṣoġısumaz [?] idi ḥattā ḥammāma girse ferş‑i // ḥammāma gėce düşer dėrdi ve eyidürlerdi‑ki mermerüñ ẕātı bāriddür elbette de insānuñ bedenine żararı muqarrerdür pes // ẕikr olunan köşkde pādişāh ḥażretleri seʿādetlü taḥt‑i [!] ʿizzet‑baḥşlarında [!] seʿādetle qarār eylemişlerdi ḥekīm‑i ḥāẕıqa daḫı // pāy‑taḫta qarīb ṣandalı qodılar geçüb o ėle oturub es̱nā‑yi muṣāḥebetde ḥekīm ditreyüb beñzi müteġayyir oldı // pādişāh eyitdi mevlānā n’oldı ḥekīm eyitdi pādişāhum üşüdüm pādişāh eyitdi mevlānā ne ġarīb bu zemānda üşümek // ʿale l‑ḥuṣūṣ [!] maʿlūmdur ki ḥikmetde faṣl‑i Temūzda qırq gün hevā ġāyetde ıssı olur ve rūzgār‑i żuḥā vaqtinde ʿaṣr geçince // ḥareket ėtmez şimdi ḫod vaqt‑i ẓuhrdur bu qadar yėlden üşinürsin dėdüklerinde Beşīr ḫalīfe eyitdi pādişāhum // ıssıda çoq fāʾide vardur cümleden biri budur ki ḥarāret‑i ʿazīze‑i ziyāde ėder ki insānuñ ḥayātına sebebdür ve ṣovuq // bürūdeti ziyāde ėder ki mevte delīldür ve hem bu rūzgār hevādan gelmeyüb şu yėrden peydā oldı dėdüginde // pādişāh teʿaccüb ėdüb buyurdılar birden rūzgār ne ṭarīq ile peydā olur dėyü buyurduqlarında ḥekīm eyidür pādişāhum // rūzgār birden ḥāṣıl olmasınuñ üc sebebi vardur evvelā yėrde yılan ṭuraġı vardur yılan ṣovuq cānavardur // andan hevā qopar ve bir daḫı yėrde mermer ve yāḫᵛud ġayri ṭaş vardur andan daḫı hevā qopar ve bunlarda olmasa lā‑büdd // ṣu vardur ṣovuqluq hevāya münqalıb olur dėdükde pādişāh eyitdi yā ḥekīm‑i zemān ıssılik [?] daḫı peydā olur mı // Beşīr eyitdi anuñ daḫı üç sebebi vardur evvelā bir yėr ki mücevvef ola ve içine güneş dāḫil olur qızar ḥarāretin alub // ṭaşra getürür ikinci defīne olan yėrden üçinci cinn ṭuran yėrden dėdüginde pādişāh be‑cidd taḥsīn ėdüb